Wielkoformatowe pracę Koraba to rozczłonkowane fragmenty, majaczące cienie, są jak wewnętrzny mechanizm, który rozdrabnia i ściera wszystko, co trafia w jego tryby. Sztuka Koraba pachnie ciałem obdartym ze skóry, które rozpływa się za pomocą gestu artysty. Wszystko to płynie, faluje, kołysze się w sobie znanym rytmie. Cielesność, brudna zmysłowość, jawi się jako malownicza apokalipsa, przed którą człowiek chce się obronić za pomocą emocji i dostępnych mu przeczuć. Zupełnie jak w tytułowym „Ogrodzie rozkoszy ziemskich” - nie ma centrum, jest tylko poczucie nagłej utraty sił, balansowanie na granicy bezsilności, chaosu  przepełnionego pasją, przechodzącego niezauważalnie w odurzenie i ciszę.

Marta Kudelska